Sean Webster
Als Sean Webster op 14-jarige leeftijd via een schoolvriendje in aanraking komt met gitaarmuziek is het hek van de dam. Hij luistert veel naar de muziek van gitaargrootheden als B.B. King, Albert King, Freddie King, Albert Collins, Robert Cray, Jonnie Lang en Eric Clapton. Als Sean zelf gitaar gaat spelen gaat muziek zijn leven bepalen. In 2003 richt hij The Sean Webster Band op. Een jaar later komt zijn debuutalbum ‘Coming Long Time’ uit.
The Sean Webster Band toert door Europa (Frankrijk, België, Duitsland, Luxemburg, het Vereniging Koninkrijk, Finland, Polen en Nederland) en door de VS en doet live sessies op BBC Radio 2 en live tv-optredens in Texas.
Sean Webster geniet een grote reputatie in de Britse blues- en rockscene en daarom kon het natuurlijk niet uitblijven dat er een livealbum van The Sean Webster Band op de markt zou komen. Begin september 2019 zal het album ‘Three Nights Live’ verschijnen. Het album bevat opnamen die gemaakt zijn op 21 maart 2019 in Bootleggers, Kendal, op 23 maart 2019 in Mainsforth Community Centre, Ferryhill en op 24 maart 2019 in Legion Blues Club, Poynton. Het grootste deel van de songs die Sean Webster hier speelt zijn afkomstig van zijn albums ‘See It Through‘ (2015) en ‘Leave Your Heart At The Door‘ (2017).
Met een ‘one two three four’, wordt met de melodieuze midtempo rocker Give Me The Truth afgetrapt. Een strakke ritmesectie, orgel en een snijdende gitaarsolo zetten de toon en wordt voortgezet in Hands Of Time, met een prominente rol van Hilbrand Bos op keyboards.
Slow Dancing In A Burning Room is een van de twee songs die niet door Webster zijn geschreven. In deze ruim tien minuten durende ballad van John Mayer worden zeer lange indringende gitaarsolo’s afgewisseld door meer ingetogen subtiel Pink Floyd-achtig snarenwerk. Waaierende orgeltonen en een strakke ritmesectie maken dit nummer ‘af’.
Ruig gaat er aan toe in de rocker Heart Still Bleeds met bonkend drumwerk van Ruud Gielen. In de lange bluesballad Hear Me Now worden verschroeiende gitaarsolo’s weer afgewisseld met subtiele licks.
Hilbrand Bos drukt weer zijn stempel op de slowblues Don’t Feel The Same, waarin Webster een indringende gitaarsolo ten beste geeft. In de melodieuze bluesrocker The Mayor tonen alle bandleden weer een knap staaltje van hun kunnen. Ferm drumwerk, pompende bas, orgel en vlammend gitaarwerk. Met name door de zang van Webster krijg ik bij dit nummer herinneringen aan Bob Seeger.
De tweede cover is ‘Til Summer Comes Around, een nummer van Keith Urban en Monty Powell van Urban’s voor een Grammy Award genomineerde Best Country Album ‘Defying Gravity’ uit 2009. Ruim negen minuten genieten.
In de lange funky midtempo rocker Highway Man worden alle bandleden voor het voetlicht gehaald en soleert Webster er daarna zelf ook weer lustig lyrisch en spetterend op los. In de uitsmijter You Got To Know gaan alle remmen tenslotte nog een keer los en met een ‘see you in the summertime and goodnight’ zit het er op.
Conclusie:
Sean Webster is een formidabele gitarist, een goede zanger en met zijn uitstekende Nederlandse bandleden heeft hij met ‘Three Nights Live’ een zeer sterk album het licht laten zien. Het moet drie dagen feest zijn geweest in maart van dit jaar. Gelukkig kan iedereen er nu ook volop van genieten.